De man stelt zich op het standpunt dat het waterleidingbedrijf hem discrimineerde bij de aanbieding van de functie. Volgens de man is het stellen van een maximum werkervaringseis van drie jaar een verkapte manier om een kandidaat te zoeken van maximaal 35 jaar oud.
Het waterleidingbedrijf is het niet met de man eens. Het waterleidingbedrijf wilde sollicitanten alleen laten weten wat het gewenste ervaringsniveau is. Het heeft daarom ook geen leeftijd in de personeelsadvertentie genoemd. Het waterleidingbedrijf zal voortaan geen maximum ervaringseis meer in zijn personeelsadvertenties opnemen om misverstanden te voorkomen. In plaats daarvan zal het een goede omschrijving geven van de situatie en de werkzaamheden. Kandidaten kunnen dan zelf de afweging maken of zij wel of niet zullen solliciteren.
Beoordeling College voor de Rechten van de Mens:
Het is verboden om onderscheid op grond van leeftijd te maken bij de aanbieding van een baan.
Het College is van oordeel dat, hoewel bedrijfsjuristen met maximaal drie jaar werkervaring alle leeftijden kunnen hebben, het vooral jonge mensen zullen zijn. Door het stellen van deze werkervaringseis, zullen met name oudere kandidaten niet solliciteren, omdat zij meer werkervaring hebben. Het waterleidingbedrijf maakte dan ook indirect onderscheid op grond van leeftijd.
Indirect onderscheid op grond van leeftijd is echter niet verboden als hiervoor een goede reden bestaat (objectieve rechtvaardiging). Het waterleidingbedrijf voert aan dat het streeft naar een divers team om een optimale kennisoverdracht, een goede samenwerking en voldoende groeimogelijkheden te bereiken. Het bedrijf wilde daarom op zoek gaan naar een bedrijfsjurist die het team zou kunnen verrijken met de nieuwste inzichten en een frisse blik vanuit de studie. Ook voert het waterleidingbedrijf aan dat het behoefte heeft aan een medewerker die zich voor langere tijd aan zijn organisatie wil verbinden.
Het College is van oordeel dat het waterleidingbedrijf deze doelen ook op een andere manier had kunnen bereiken die niet of minder onderscheid maken. Er zijn dus geen goede reden gegeven voor het indirecte onderscheid op grond van leeftijd. Het bedrijf had in de personeelsadvertentie ook kunnen vragen naar een kandidaat die een frisse blik heeft op de recente ontwikkelingen op juridisch gebied. Daarnaast had het waterleidingbedrijf de functie anders kunnen omschrijven. En wel dat duidelijk was dat deze functie bestemd was voor kandidaten met weinig ervaring op het vakgebied.
Het College is van oordeel dat het door verweerster gemaakte indirecte onderscheid niet objectief gerechtvaardigd is. Verweerster heeft dan ook jegens verzoeker verboden onderscheid op grond van leeftijd gemaakt. Bij de aanbieding van de functie van bedrijfsjurist had geen maximum werkervaringseis van drie jaar gesteld mogen worden.
Oordeel
Het Waterleidingbedrijf heeft jegens de man verboden onderscheid op grond van leeftijd gemaakt.
2019-134
Rechtspraak:
In de Rechtspraak lijkt een iets andere benadering te worden gekozen dan door het College voor de Rechten van de Mens. In bijvoorbeeld JAR 2019/106 en JAR 2018/157 oordeelde de rechtbank dat met de eis dat een sollicitant niet meer dan een aantal jaar werkervaring diende te hebben, geen onderscheid naar leeftijd werd gemaakt. Het College voor de Rechten van de Mens had in die gevallen wel tot het bestaan van een verboden onderscheid geconcludeerd.
En wat denkt u dat de gevolgen zijn van een verboden onderscheid; moet deze jurist alsnog worden aangenomen?
Advies nodig: bel onze arbeidsrechtspecialisten 040 – 244 89 70