Een werknemer die sinds januari 2013 ziek is en een WGA uitkering ontvangt heeft een redelijke kans op herstel. Dat herstel blijft echter uit en blijkt ook in januari 2015 aan het einde van de wachttijd nog niet hersteld.

Nadat de werkgever de arbeidsovereenkomst slapend in stand laat, vraagt de werknemer in november 2019 om het einde van daarvan met een transitievergoeding. De werkgever wil die niet betalen omdat werknemer daar niet voor in aanmerking zou komen.

Daarop spant werknemer een kort geding aan. Omdat werkgever geen gerechtvaardigd belang had om het dienstverband in stand te houden. De kantonrechter meent dat werknemer wel recht heeft op een transitievergoeding en dat recht moet worden naar de datum waarop de werknemer geen werkzaamheden meet verrichtte.

Wat opmerkelijk is, is dat de kantonrechter de transitievergoeding toewijst op grond van het reguliere (overeengekomen) maandloon, en dus niet op grond van het aanvullende loon dat werkgever al jaren voldeed. Omdat werknemer al sinds 1978 in dienst was, wordt de transitievergoeding gemaximeerd naar € 81.000 bruto.

De vraag is nu natuurlijk of werkgever hiertegen in hoger beroep gaat. Mocht dat zo zijn, dan zullen wij dat met u delen.

Voorkomen is beter dan genezen

Vraag advies aan onze arbeidsrechtspecialisten 040- 244 8970